Великий тлумачний словник (ВТС) сучасної української мови
поручення
-я, с. Дія за знач. поручити, поручати.
|| Справа, доручена кому-небудь; доручення.
-я, с. Дія за знач. поручити, поручати.
|| Справа, доручена кому-небудь; доручення.
Ви можете поставити посилання на це слово:
матиме такий вигляд: поручення
матиме такий вигляд: Що таке поручення
матиме такий вигляд: поручення
матиме такий вигляд: Що таке поручення